Zəbur 88:1-17

¹Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!

²Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.

³Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır.

⁴Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.

⁵Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.

⁶Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.

⁷Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. Sela

⁸Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,

⁹Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.

¹⁰Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? Sela

¹¹Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?

¹²Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?

¹³Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.

¹⁴Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?

¹⁵Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.

¹⁶Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.

¹⁷Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.