18Doğrudan da, onları sürüşkən yerə qoymusan, Onları məhvə yuvarlayırsan.
19Onlar bir anda yox olacaqlar, Dəhşət içində itib-batacaqlar.
20Yuxudan ayılanda röyalar unudular, Ey Xudavənd, Sənin oyanışınla bu adamlar boş sayılacaq.
21O vaxt könlüm zəhərlənmişdi, Qəlbim dəlik-deşik olmuşdu.
22Necə axmaq idim, dərrakəm yox idi, Qarşında sanki bir heyvan idim.
Zəbur 73
Zəbur 73:18-22