Zəbur 65:2-12

²Ey duaları eşidən, Bütün bəşər hüzuruna gələcək.

³Mən günaha batmışdım, Lakin Sən üsyankarlığımızı kəffarə edirsən.

⁴Nə bəxtiyardır evinin həyətlərində yaşayan, Seçib Özünə yaxın etdiyin insan! Biz Sənin evinin, müqəddəs məbədinin Nemətləri ilə doyacağıq!

⁵Sən ey qurtuluşumuzun Allahı, Zəhmli işlərinlə ədalətini göstərirsən, Bizə cavab verirsən. Sən yer üzünün bütün ucqarlarının, Ən uzaq dənizlərin belə, ümidisən.

⁶Sən qüdrətə bürünmüsən, Qüvvətinlə dağları möhkəmlətmisən.

⁷Dənizlərin uğultusunu, Dalğaların gurultusunu, Ümmətlərin çaxnaşmasını Yatıran Sənsən.

⁸Dünyanın ucqarlarında yaşayanlar Sənin əlamətlərinə mat qalırlar. Gündoğandan günbatanadək bütün insanlar Sənə mədh oxuyurlar.

⁹Yer üzünün qayğısına qalıb su verirsən, Onu çox məhsuldar edirsən. Ey Allah, çayın su ilə doludur, Torpağı taxıl üçün hazır edirsən.

¹⁰Torpağın şırımlarını sulayırsan, Aralarını bərkidirsən, Gur yağışla torpağını yumşaldırsan, Məhsuluna bərəkət verirsən.

¹¹Yaxşılıqlarınla tac qoyursan, Yollarından yağ damır,

¹²Çöl otlaqlarına tökülür, Təpələr sevincə bürünür.