Zəbur 55:5-17

⁵Mənə qorxu və titrətmə gəlib, Canımı vicvicə bürüyüb.

⁶Dedim: «Kaş göyərçin kimi qanadlarım olaydı, Uçub rahatlıq tapaydım.

⁷Doğrudan da, uzaqlara qaçardım, Çöllərdə məskən salardım. Sela

⁸Bu sərt yellərdən, qasırğalardan Daldalanmaq üçün tez bir yerə gedəydim».

⁹Ey Xudavənd, bu şəhəri alt-üst et, Oradakıların dillərinə ayrılıq sal. Orada zorakılıq, dava gördüm;

¹⁰Bunlar gecə-gündüz divarlarının üstündə dolanır, Pislik və şər şəhərin içindədir,

¹¹Aralarında qırğın var, Meydanlarından hədə-qorxu və fırıldaq çıxır.

¹²Əgər məni düşmən təhqir etsəydi, dözərdim, Yağı qarşımda qürrələnsəydi, gizlənərdim.

¹³Amma bunu sən etdin, ey rəfiqim, Ey yoldaşım, ürək həmdəmim.

¹⁴Səninlə şirin-şirin söhbət edərdik, Allah evinə birgə gedərdik.

¹⁵Qoy düşmənlərə qəfil ölüm gəlsin, Onlar diri-diri ölülər diyarına düşsün, Çünki şər onların evində və qəlbindədir.

¹⁶Mənsə Allahı səsləyərəm, Rəbb məni xilas edər.

¹⁷Səhər, günorta, axşam nalə çəkirəm, Ah-zar edirəm, O, səsimi eşidir.