Zəbur 55:11-23

¹¹Aralarında qırğın var, Meydanlarından hədə-qorxu və fırıldaq çıxır.

¹²Əgər məni düşmən təhqir etsəydi, dözərdim, Yağı qarşımda qürrələnsəydi, gizlənərdim.

¹³Amma bunu sən etdin, ey rəfiqim, Ey yoldaşım, ürək həmdəmim.

¹⁴Səninlə şirin-şirin söhbət edərdik, Allah evinə birgə gedərdik.

¹⁵Qoy düşmənlərə qəfil ölüm gəlsin, Onlar diri-diri ölülər diyarına düşsün, Çünki şər onların evində və qəlbindədir.

¹⁶Mənsə Allahı səsləyərəm, Rəbb məni xilas edər.

¹⁷Səhər, günorta, axşam nalə çəkirəm, Ah-zar edirəm, O, səsimi eşidir.

¹⁸Çoxları əleyhimə çıxır, Amma O, canımı döyüşdən qoruyur.

¹⁹Əzəldən bəri taxtında oturan Allah Məni eşidib onları zəlil edəcək. Sela Çünki onlar əsla dəyişməz, Allahdan qorxmurlar.

²⁰Yoldaşım dostuna əl qaldırır, Dostluq əhdini pozur.

²¹Onun dili kərə yağından da yağlıdır, Qəlbində isə çəkişmələr yaşayır, Sözləri zeytun yağından yumşaqdır, Amma sıyrılmış qılınclardır.

²²Sən qayğı yükünü Rəbbə ver, Qoy sənə dayaq olsun. O heç vaxt salehə sarsıntı verməz.

²³Ey Allah, qanlı, hiyləgər adamları Qəbirə endirəcəksən. Onların ömrü yarıya çatmayacaq. Amma mən yalnız Sənə güvənirəm!