Zəbur 22:4-26

⁴Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.

⁵Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.

⁶Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.

⁷Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:

⁸«Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».

⁹Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.

¹⁰Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.

¹¹Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.

¹²Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.

¹³Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.

¹⁴Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.

¹⁵Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.

¹⁶Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.

¹⁷Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!

¹⁸Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.

¹⁹Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!

²⁰Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,

²¹Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.

²²İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:

²³«Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!

²⁴Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».

²⁵Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.

²⁶Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!