Zəbur 144:2-15

²Mənə Məhəbbət göstərən, mənim Qalam, Qülləm, Xilaskarım, Qalxanım, Pənahgahım, Xalqımı mənə itaət etdirən Odur.

³Ya Rəbb, insan kimdir ki, qayğısına qalırsan, Bəşər övladı kimdir ki, onu düşünürsən?

⁴İnsan bir nəfəsə bənzər, Ömrü kölgə kimi keçib-gedər.

⁵Ya Rəbb, göyləri yar, aşağı en, Dağlara toxun, qoy tüstülənsin.

⁶Şimşəyini çaxdır, düşmənləri dağıt, Oxlarını yağdır, yağıları darmadağın et.

⁷Göylərdən əl uzadıb dərin sulardan məni xilas et, Məni yadellilərin əlindən azad et.

⁸Onların dili yalan danışar, Sağ əlləri yalandan and etmək üçün qalxar.

⁹Ey Allah, Sənə yeni bir ilahi ilə şükür edəcəyəm, Səni ontelli çənglə tərənnüm edəcəyəm.

¹⁰Sənsən padşahlara zəfər qazandıran, Qulun Davudu amansız qılıncdan qurtaran.

¹¹Məni yadellilərin əlindən xilas et, Sən məni azad et! Onların dili yalan danışar, Sağ əlləri yalandan and etmək üçün qalxar.

¹²Qoy yeniyetmə oğullarımız sağlam fidan kimi boy atsın, Qızlarımız oyulmuş saray sütunları kimi gümrah olsun.

¹³Anbarlarımız müxtəlif nemətlərlə dolub-daşsın, Otlaqda qoyunlarımız minlərlə, on minlərlə çoxalsın.

¹⁴Naxırlarımız çoxlu balalar versin, Hasarlarımız dəlmə-deşiksiz olsun. İnsanlarımız əsir düşməsin, Meydanlarımız şivən səsinə bir daha bürünməsin.

¹⁵Nə bəxtiyardır belə xeyir-dua alan xalq! Nə bəxtiyardır Allahı Rəbb olan xalq!