Zəbur 141:5-10

⁵Saleh insan məni vursa, məhəbbətinə görə tənbeh edər, Bundan imtina etmərəm, sanki başıma çəkilən yağdır. Daim pislərin şərinə qarşı dua edərəm.

⁶Hakimləri yarğandan atılarkən Qoy xalq sözlərimi eşitsin, şirinliyini bilsin.

⁷Şumlanan yerdə şırımlara narın torpaq töküldüyü kimi Sümüklərimiz ölülər diyarının qapısına səpilib.

⁸Ey Xudavənd Rəbb, gözlərimi Sənə dikmişəm, Məni təhlükədə qoyma, Sənə pənah gətirmişəm.

⁹Şər iş görənlərin tələsindən, Onların qurduğu cələdən məni qoru.

¹⁰Qoy pislər öz torlarına düşsün, Mən də yolumu salamat keçib-gedim.