Zəbur 139:9-14

⁹Qanad alıb gündoğana uçsam belə, Dənizi keçib günbatana qonsam belə,

¹⁰Sənin sağ əlin bələdçim olacaq, Sağ əlin məni qoruyacaq.

¹¹Desəm də: «Qoy zülmət məni bürüsün, İşıq batsın, ətrafım gecəyə dönsün»,

¹²Sənin qarşında zülmət batar, Önündə gecə də gündüz kimi nur saçar. Nurun, zülmətin Sənin üçün nə fərqi var?

¹³Sən mənim daxili üzvlərimi yaratmısan, Mənə ana bətnində quruluş vermisən.

¹⁴Sən məni ecazkar, əsrarəngiz yolla yaratmısan, Ona görə şükür edirəm. Nə qədər xariqəli işlər görmüsən! Bunu ürəkdən yaxşı dərk edirəm.