Zǝbur 62:3-9

³Silǝr ⱪaqanƣiqǝ xu ajiz bir insanƣa ⱨujum ⱪilisilǝr? Ⱨǝmminglar ⱪingƣiyip ⱪalƣan tamni, Irƣanglap ⱪalƣan ⱪaxani ƣulatⱪandǝk, uni ƣulatmaⱪqisilǝr?

⁴Uni xɵⱨrǝt-ⱨǝywitidin qüxürüwetixtin baxⱪa, ularning ⱨeq mǝsliⱨǝti yoⱪtur; Yalƣanqiliⱪlardin hursǝn ular; Aƣzida bǝht tiligini bilǝn, Ular iqidǝ lǝnǝt oⱪuydu. Selaⱨ.

⁵I jenim, Hudaƣila ⱪarap süküttǝ kütkin; Qünki mening ümidim Uningdindur.

⁶Pǝⱪǝt U mening ⱪoram texim ⱨǝm mening nijatliⱪim, Mening yuⱪiri ⱪorƣinimdur; Mǝn tǝwrinip kǝtmǝymǝn.

⁷Nijatliⱪim ⱨǝm xan-xɵⱨritim Hudaƣa baƣliⱪtur; Mening küqüm bolƣan ⱪoram tax, mening panaⱨgaⱨim Hudadidur.

⁸I halayiⱪ, Uningƣa ⱨǝrdaim tayininglar! Uning aldida iq-baƣringlarni tɵkünglar; Huda bizning panaⱨgaⱨimizdur! Selaⱨ.

⁹Addiy bǝndilǝr pǝⱪǝt bir tiniⱪ, Esilzadilǝrmu bir aldam sɵz halas; Taraziƣa selinsa ularning ⱪilqǝ salmiⱪi yoⱪ, Bir tiniⱪtinmu yeniktur.