Yuhanna 4:30-48

³⁰Buning bilen xalayiq sheherdin chiqip, Eysaning aldigha kélishti.

³¹Shu ariliqta muxlisliri uninggha: — Ustaz, bir nerse yewalsangchu? — dep ötünüshti.

³²Lékin u ulargha: — Méning siler bilmeydighan bir yémeklikim bar, — dédi.

³³Muxlislar bir-birige: — Ejeba, birsi uninggha yégili bir nerse ekélip bergenmidu? — déyishti.

³⁴Eysa ulargha mundaq dédi: — Méning yémeklikim — méni Ewetküchining iradisini emelge ashurush we uning manga tapshurghan xizmitini tamamlashtur.

³⁵— Siler: «Hosul yéghishqa yene töt ay qaldi» dewatmamsiler? Mana, silerge éytayki, béshinglarni kötürüp étizlargha qaranglar, ziraetler sarghiyip orushqa teyyar boldi!   

³⁶We ormichi ish heqqini alidu we menggülük hayatqa toplan'ghan hosulni yighidu, shuning bilen térighuchi bilen ormichi teng shadlinidu.

³⁷Chünki bu ishta «biri tériydu, yene biri yighidu» dégen söz emelge ashurulidu.

³⁸Men silerni özünglar emgek singdürmigen hosulni yighishqa ewettim; bashqilar emgek qildi we siler ularning emgikining méwisini élishqa nésip boldunglar.

³⁹Shu sheherdiki nurghun Samariyelikler héliqi ayalning: «U hayatimda qilghanlirimning hemmisini manga éytip berdi» dégen guwahliq sözini anglap, Eysagha étiqad qildi.

⁴⁰Shunga, ular uning aldigha kélip, uning özliri bilen bille turushini ötünüshkili turdi; shuning bilen u u yerde ikki kün turdi.

⁴¹Uning söz-kalami arqiliq téximu köp adem uninggha étiqad qildi.

⁴²Ular ayalgha: — Bizning étiqad qilishimiz emdi séning sözliring sewebidin emes, chünki özimiz uni angliduq we bilduqki, dunyaning Qutquzghuchisi del shu kishidur! — déyishti.

⁴³Bu ikki kündin kéyin u shu yerdin chiqip Galiliyege qarap mangdi

⁴⁴(chünki Eysa özi: «Héchbir peyghemberning öz yurtida izziti yoqtur» dep guwahliq bergenidi).

⁴⁵Shuning bilen u Galiliyege kelginide, Galiliyelikler uning ötüp kétish héytida Yérusalémda qilghan emellirining hemmisini körgechke, uni qarshi élishti (chünki ularmu héytqa chiqqanidi).

⁴⁶Emdi Eysa bu qétim Galiliyediki Kana yézisigha yene bardi (u del shu yerde suni sharabqa aylandurghanidi). Shu künlerde, Kepernahum shehiride oghli késel bolup yatqan bir orda emeldari bar idi.

⁴⁷U Eysaning Yehudiyedin Galiliyege kelgenlikini anglap, uning aldigha bardi we: — Öyümge chüshüp, sekratta yatqan oghlumni saqaytip bergeyla! — dep toxtimay iltija qildi.

⁴⁸Shuning bilen, Eysa uninggha: — Siler Galiliyelikler möjizilik alametler we karametlerni körmigüche, héch étiqad qilmaysiler! — dédi.