VAİZ 10:9-18

⁹Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

¹⁰Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

¹¹Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

¹²Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

¹³Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.

¹⁴Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

¹⁵Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

¹⁶Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!

¹⁷Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!

¹⁸Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.