VAİZ 10:6-16

⁶Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

⁷Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

⁸Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.

⁹Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

¹⁰Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

¹¹Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

¹²Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

¹³Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.

¹⁴Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

¹⁵Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

¹⁶Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!