VAİZ 10:1-13

¹Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.

²Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.

³Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.

⁴Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.

⁵Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:

⁶Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

⁷Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

⁸Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.

⁹Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

¹⁰Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

¹¹Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

¹²Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

¹³Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.