17Kanya, Agripa,” kagi ni Pesto, “éy inumange se du Judeo a méngidimanda diya. Ey to kagagabian no demét de, éy nipauwet ko tu pihesu, sakay nagharapan kame a binistaan ko siya.
18Pero du Judeo, to péngabla de diya, éy neta ko a éwan bale siya tu kasalanan a labag ta batas tam!
19Engˈwan i néngiablaan dia diya éy tungkul san ta rilihiyon de a sarili, sakay tu lélake a minate, a ti Jesus. Pero i iyépilit ni Pablo, éy buhay kan siya.
20Ey sakén, Agripa, éy éwan ko tukoy éng anya i gemtén ko ta éya a asuntu, da tungkul san ta ugali na Judeo. Kanya nipakelagip ko ni Pablo éng gustu na a umange ta Jerusalem a monda bistaan de sa siya.
21Pero sala ni Pablo ta éya. Gustu na éy paangen ko siya ta Roma, a monda bistaan siya na hari tam ta éya. Kanya ipabantay ko siya nadid, hanggan éwan ko siya mapaange ta Roma.”
22Nadid, kinagi ni Agripa ni Pesto, a “Eng maari, éy gustu ko a mabati maka i katuwiran na.” “Maari,” kagi ni Pesto. “Ta gabia éy mabati mo.”