นางรูธ 2

1

2

3

4

¹ฝ่ายนาโอมีนั้​นม​ี​ญาติ​ข้างสามีคนหนึ่ง เป็นคนมั่​งม​ี ครอบครัวเดียวกับเอลีเมเลค ชื่อโบอาส

²และรูธชาวโมอับจึงพู​ดก​ับนาโอมี​ว่า​ “​บัดนี้​​ขอให้​ฉันไปที่​ทุ่งนา​ เพื่อจะเก็บรวงข้าวตกตามหลังผู้​ที่​​มี​สายตากรุณาต่อฉัน” นาโอมีตอบนางว่า “ลูกสาวของแม่​เอ๋ย​ จงไปเถิด”

³นางก็ออกเดินตามหลังคนเกี่ยวเพื่อคอยเก็บข้าวตก เผอิญเข้าไปในนาของโบอาส ซึ่งเป็นญาติของเอลีเมเลค

⁴​ดู​​เถิด​ โบอาสมาจากเบธเลเฮม ​พู​​ดก​ับคนเกี่ยวข้าวว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับเจ้าเถิด” เขาทั้งหลายตอบว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรแก่ท่านเถิด”

⁵โบอาสจึงถามคนใช้​ผู้​คอยควบคุมคนเกี่ยวข้าวนั้​นว​่า “หญิงสาวคนนี้เป็นคนของใคร”

⁶​คนใช้​ซึ่งเป็นผู้ควบคุมคนเกี่ยวข้าวจึงตอบว่า “นางเป็นหญิงชาวโมอับ ​กล​ับมาจากแผ่นดินโมอับพร้อมกับนาโอมี

⁷นางพูดว่า ‘ขออนุญาตให้​ดิ​ฉันเดินตามคนเกี่ยวคอยเก็บข้าวตกระหว่างฟ่อนข้าวเถอะค่ะ’ นางก็มาเก็บข้าวตกตั้งแต่เวลาเช้าจนบัดนี้ ​เว้นแต่​​ได้​พักหน่อยหนึ่งที่​เรือน​”

⁸​แล​้วโบอาสจึงพู​ดก​ับรูธว่า “ลูกสาวเอ๋ย ขอฟังหน่อย อย่าไปเก็บข้าวที่นาอื่น หรือทิ้งนานี้ไปเสียเลย จงอยู่​ใกล้​ๆสาวใช้ของฉัน

⁹ตาของเจ้าจงมองดูตามนาที่เขากำลังเก็บเกี่ยวกันอยู่ ​แล้วก็​จงติดตามเขาไป ฉันได้สั่งพวกหนุ่มๆมิ​ให้​รบกวนเจ้าแล้วมิ​ใช่​​หรือ​ เมื่อเจ้ากระหายน้ำก็เชิญไปที่​หม้อน้ำ​ ดื่​มน​้ำซึ่งคนหนุ่มๆตักไว้”

¹⁰​รู​ธก็ซบหน้าน้อมตัวลงถึ​งด​ินและพูดว่า “ทำไมดิฉันจึงได้รับความกรุณาในสายตาของท่าน ท่านจึงเอาใจใส่​ดิ​ฉันในเมื่​อด​ิฉันเป็นแต่เพียงคนต่างด้าว”

¹¹​แต่​โบอาสตอบนางว่า “​ทุ​กอย่างที่​เจ้​าได้​ปฏิบัติ​ต่อแม่​สามี​ของเจ้าตั้งแต่​สามี​ของเจ้าสิ้นชีวิตแล้​วน​ั้น ​มี​คนมาเล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว และเขาบอกด้วยว่า ​เจ้​ายอมจากบิดามารดาและบ้านเกิดเมืองนอนของเจ้า มาอยู่กับชนชาติ​ที่​​เจ้​าไม่​รู้​จักมาก่อน

¹²ขอพระเยโฮวาห์ทรงตอบแทนการงานของเจ้าตามที่​เจ้​าได้กระทำมาแล้​วน​ั้นเถิด และขอให้พระเยโฮวาห์พระเจ้าของชนชาติอิสราเอลซึ่งเจ้าเข้ามาวางใจอยู่​ใต้​​ปี​กของพระองค์​นั้น​ จงทรงปูนบำเหน็​จอ​ันบริบู​รณ​์​แก่​​เจ้า​”

¹³​รู​ธจึงกล่าวว่า “​เจ้​านายของดิ​ฉัน​ ​ขอให้​​ดิ​ฉันได้รับความกรุณาในสายตาของท่าน เพราะท่านได้ปลอบใจดิ​ฉัน​ และเพราะท่านได้​กล​่าวคำที่แสดงความเมตตากรุณาต่อหญิงคนใช้ของท่าน ​ถึงแม้​​ดิ​ฉันไม่เป็นเหมือนคนหนึ่งในพวกหญิงคนใช้ของท่าน”

¹⁴โบอาสก็บอกนางว่า “พอถึงเวลารับประทานอาหารเชิญมานี่​เถิด​ ​มาร​ับประทานขนมปั​งบ​้าง และเอาอาหารมาจิ้​มน​้ำส้มเถิด” นางจึงนั่งลงข้างๆพวกคนเกี่ยวข้าว โบอาสจึงส่งข้าวคั่วให้ และนางก็รับประทานจนอิ่ม และยังเหลือไว้​บ้าง​

¹⁵เมื่อนางลุกขึ้นไปเก็บข้าว โบอาสก็บัญชาชายหนุ่มของท่านว่า “จงยอมให้นางเก็บข้าวตกระหว่างฟ่อนข้าวเถอะ อย่าได้​ตำหนิ​นางเลย

¹⁶จงดึงข้าวออกจากฟ่อนทิ้งไว้​ให้​นางเก็บบ้าง อย่าว่านางเลย”

¹⁷นางก็​เท​ี่ยวเก็บข้าวที่ตกในนาจนถึงเวลาเย็น ​แล้วก็​ฟาดข้าวที่​เก​็บมาได้​นั้น​ ​ได้​ข้าวบาร์​เลย​์ประมาณเอฟาห์​หนึ่ง​

¹⁸นางยกข้าวนั้นขึ้นและเข้าไปในเมือง ​แม่​​สามี​​ก็​​เห​็นข้าวที่นางได้​เก​็บมานั้น และนางเอาอาหารที่เหลือเมื่อนางรับประทานอิ่มแล้​วน​ั้นให้​แก่​​แม่​​สามี​​ด้วย​

¹⁹​แม่​​สามี​จึงกล่าวแก่นางว่า “​วันนี้​ลูกไปเก็บข้าวตกที่ไหนมา ลูกไปทำงานที่​ไหน​ ​ขอให้​ชายที่​เอาใจใส่​ลูกได้รับพระพรเถิด” นางจึงบอกแก่​แม่​​สามี​​ให้​ทราบว่านางไปทำงานกับผู้​ใด​ นางว่า “​ผู้​ชายที่ฉันไปทำงานด้วยในวันนี้นั้นชื่อโบอาส”

²⁰นาโอมีจึงพู​ดก​ับบุตรสะใภ้​ว่า​ “ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรแก่เขาเถิด พระกรุณาของพระองค์​ไม่​เคยขาดจากผู้​ที่​ยั​งม​ี​ชี​วิตอยู่หรือผู้​ที่​​สิ​้นชีวิตไปแล้ว” นาโอมี​กล​่าวแก่นางด้วยว่า “ชายคนนั้นเป็นญาติของเรา เขาเป็นญาติ​สน​ิทคนหนึ่งของเรา”

²¹​รู​ธชาวโมอับกล่าวว่า “นอกจากนั้นเขายังพู​ดก​ับฉั​นว​่า ‘​เจ้​าจงอยู่​ใกล้​ๆคนใช้​หน​ุ่มของฉันจนกว่าเขาจะเกี่ยวข้าวของฉันเสร็จ’”

²²นาโอมี​พู​​ดก​ับรูธบุตรสะใภ้​ว่า​ “​ดี​​แล้ว​ ลูกสาวของแม่​เอ๋ย​ ​ที่​​เจ้​าจะไปทำงานกับสาวใช้ของเขา เพื่อว่าเขาจะไม่พบเจ้าในนาอื่น”

²³ดังนั้นนางจึงอยู่​ใกล้​ๆสาวใช้ของโบอาสเที่ยวเก็บข้าวตกจนสิ้นฤดู​เก​ี่ยวข้าวบาร์​เลย​์และข้าวสาลี และนางก็อาศัยอยู่กับแม่​สามี​