Spreuken 31:13-30

¹³Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.

¹⁴Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,

¹⁵En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.

¹⁶Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;

¹⁷Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.

¹⁸Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;

¹⁹Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.

²⁰Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;

²¹Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.

²²Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;

²³Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.

²⁴Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;

²⁵Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.

²⁶Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:

²⁷Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!

²⁸Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:

²⁹“Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!”

³⁰Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.