Spreuken 23:17-34

¹⁷Laat uw hart niet jaloers zijn op zondaars, Maar ijveren voor de vrees voor Jahweh, iedere dag;

¹⁸Als ge die bewaart, is er toekomst, En zal uw verwachting niet worden beschaamd.

¹⁹Mijn zoon, luister en wees wijs, Breng uw hart op het rechte pad.

²⁰Doe niet mee met wijnslempers, Met hen, die zich aan vlees te buiten gaan;

²¹Want een drinker en een veelvraat verarmt, De roes hult iemand in lompen.

²²Luister naar uw vader, die u heeft verwekt, Minacht uw moeder niet, als ze oud is geworden.

²³Verwerf u waarheid, en verkoop ze niet, Wijsheid, tucht en inzicht.

²⁴Innig verheugt zich de vader van een rechtschapene, Wie een wijze baarde, beleeft genoegen aan hem:

²⁵Zo moge uw vader zich over u verheugen, Zij zich verblijden, die u ter wereld bracht.

²⁶Mijn zoon, schenk mij uw hart, Laat uw ogen op mijn wegen letten;

²⁷Want een deerne is een diepe kuil, Een vreemde vrouw een nauwe put.

²⁸Ja, zij ligt op de loer als een rover, En maakt vele mensen ontrouw.

²⁹Waar klinkt ach, en waar klinkt wee; Waar heerst twist, waar nijpen de zorgen? Waar worden zonder reden wonden geslagen, Waar worden de blikken beneveld?

³⁰Waar men nog laat aan de wijn zit, Waar men komt, om de drank te keuren.

³¹Zie niet om naar de wijn, hoe rood hij is, Hoe hij fonkelt in het glas. Wel glijdt hij zachtjes naar binnen, Vloeiend langs lippen en tanden.

³²Maar ten leste bijt hij als een slang, Is hij giftig als een adder.

³³Uw ogen zien vreemde dingen, Uw hart slaat wartaal uit;

³⁴Ge voelt u als iemand, die dobbert op zee, Als een matroos bij zware storm: