Spreuken 20:1-20

¹De wijn is een spotter, de drank luidruchtig; Onwijs is hij, die zich eraan te buiten gaat.

²Een toornig koning brult als een leeuw; Wie hem prikkelt, vergrijpt zich aan zichzelf.

³Het is een eer voor den mens, buiten twisten te blijven; Alleen dwazen zoeken ruzie.

⁴Als een luiaard in de herfst niet wil ploegen, Zoekt hij in de oogsttijd tevergeefs.

⁵Diep water is het, wat iemand bij zichzelf overlegt; Maar een verstandig mens weet het te putten.

⁶Velen worden vriendelijke mensen genoemd; Waar vindt men echter iemand, die betrouwbaar is?

⁷Een deugdzaam mens, die onberispelijk wandelt: Ook na zijn dood gaat het zijn kinderen goed.

⁸De koning, die op zijn rechterstoel zit, Zift met zijn ogen al wat slecht is.

⁹Wie kan zeggen: Ik heb mijn hart rein gehouden, Ik ben vrij van zonde?

¹⁰Tweeërlei gewicht en tweeërlei maat: Jahweh heeft van beide een afschuw.

¹¹Zelfs uit het gedrag van een kind kan men opmaken, Of zijn daden zuiver zijn en oprecht.

¹²Een oor dat hoort, en een oog dat ziet: Jahweh heeft ze beide gemaakt.

¹³Wees niet verzot op slapen, anders wordt ge arm; Houd uw ogen open, en ge krijgt eten genoeg.

¹⁴Slecht! Slecht! klaagt de koper; Maar als hij is weggegaan, gaat hij er groot op

¹⁵Er is goud, er zijn veel juwelen, Maar het kostbaarst bezit zijn verstandige lippen.

¹⁶Ontneem hem zijn kleed, want hij bleef borg voor een ander; Eis een pand van hem, terwille van vreemden.

¹⁷Gestolen brood smaakt iemand wel goed, Maar achteraf heeft hij een mond vol zand.

¹⁸Alleen door beraad komen plannen ten uitvoer; Voer dus de strijd met beleid.

¹⁹Wie altijd maar babbelt, verraadt licht een geheim; Bemoei u dus niet met een praatvaar.

²⁰Als iemand zijn vader en moeder vervloekt, Gaat zijn lamp uit, wanneer de duisternis intreedt.