Spreuken 19:8-29

⁸Wie verstand verwerft, heeft zichzelven lief; Wie inzicht bewaart, zal het goede ondervinden.

⁹Een onbetrouwbaar getuige blijft niet ongestraft; Wie leugens verspreidt, zal omkomen.

¹⁰Weelde staat een dwaas evenmin, Als een knecht het heersen over vorsten.

¹¹Wijsheid maakt den mens lankmoedig; Hij gaat er groot op, een misstap te vergeven.

¹²Een toornig koning brult als een leeuw, Maar als dauw op het groen is zijn gunst.

¹³Een dwaas kind is een ramp voor zijn vader, Het getwist van een vrouw een gestadig druppelend lek.

¹⁴Huis en have worden van vader geërfd, Maar een verstandige vrouw komt van Jahweh.

¹⁵Luiheid verwekt een diepe slaap, Een trage geest moet honger lijden.

¹⁶Wie de geboden in acht neemt, behoedt zichzelf; Wie niet past op zijn wandel, zal sterven.

¹⁷Wie goed is voor een arme, leent aan Jahweh; Hij zal hem zijn weldaad vergelden.

¹⁸Tuchtig uw kind, zo lang er nog hoop is; Maar laat u niet vervoeren tot toorn.

¹⁹Een driftig mens zal moeten boeten; Wilt ge hem helpen, ge maakt het nog erger.

²⁰Luister naar raad, en neem vermaning aan, Opdat ge tenslotte wijs moogt zijn.

²¹Vele plannen gaan er om in den mens, Maar het besluit van Jahweh, dàt komt tot stand.

²²Goedheid strekt den mens tot gewin, Beter arm te zijn dan wreed

²³Het ontzag voor Jahweh leidt ten leven; Men rust dan tevreden, niet door rampen bezocht.

²⁴Als een luiaard zijn hand in de schotel heeft gestoken, Brengt hij haar nog niet eens naar de mond.

²⁵Slaat ge een spotter, dan wordt de onervarene wijs; Vermaant ge een verstandig mens, hij leert er nog uit.

²⁶Wie zijn vader mishandelt, zijn moeder verjaagt, Is een kind, dat beschaamt en te schande maakt.

²⁷Mijn zoon, houdt ge op, naar vermaning te luisteren, Dan dwaalt ge af van verstandige taal.

²⁸Een kwaadwillige getuige spot met het recht, De mond der bozen stort onrecht uit.

²⁹Voor de spotters liggen roeden gereed, En slagen voor de rug van de dwazen.