Spreuken 11:9-20

⁹Met zijn mond tracht de onverlaat zijn naaste te gronde te richten, Maar door hun kennis worden de rechtvaardigen gered.

¹⁰Om de voorspoed der rechtvaardigen jubelt de stad, Maar er wordt gejuicht bij de ondergang der bozen.

¹¹Door de zegenbeden der deugdzamen komt een stad tot bloei, Door de mond der bozen wordt ze verwoest.

¹²Een onverstandig mens smaalt op zijn naaste, Een man van inzicht zwijgt.

¹³Wie lasterend rondgaat, verraadt licht een geheim; Een betrouwbaar karakter houdt de zaak vóór zich.

¹⁴Bij gebrek aan overleg komt een volk ten val, De redding berust op veel beraad.

¹⁵Slecht vergaat het hem, die borg blijft voor een vreemde; Maar wie de handslag mijdt, leeft gerust.

¹⁶Een lieve vrouw dwingt eerbied af; Maar een vrouw, die oprechtheid haat, is een schandvlek. De luiaards krijgen geen vermogen Stoere werkers geraken tot welstand.

¹⁷Een vriendelijk mens doet zich zelven goed, Een wreedaard kwelt zijn eigen vlees.

¹⁸Een boze maakt winst, die niet gedijt; Maar wie gerechtigheid zaait, oogst waarachtig gewin.

¹⁹Een deugdzaam mens gaat ten leven; Maar wie het kwade najaagt, zoekt zijn eigen dood.

²⁰Jahweh heeft een afschuw van valse karakters, Maar welbehagen in hen, die onberispelijk wandelen.