3Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
4Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
5Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
7Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.