Sentencoj 5:4-22

⁴Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.

⁵Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon.

⁶Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.

⁷Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.

⁸Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,

⁹Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

¹⁰Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

¹¹Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,

¹²Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!

¹³Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

¹⁴Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.

¹⁵Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

¹⁶Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

¹⁷Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

¹⁸Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.

¹⁹Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.

²⁰Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

²¹Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.

²²Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.