7Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Süleymanin Məsəlləri 14
Süleymanin Məsəlləri 14:7-21