2Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Süleymanin Məsəlləri 14
Süleymanin Məsəlləri 14:2-17