SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 30:8-27

⁸Sahtekârlığı, yalanı benden uzak tut, Bana ne yoksulluk ne de zenginlik ver; Payıma düşen ekmeği ver, yeter.

⁹Yoksa bolluktan, ‘Kimmiş RAB?’ diye seni yadsır, Ya da yoksulluktan çalar Ve Tanrım'ın adını lekelemiş olurum.

¹⁰“Köleyi efendisine çekiştirme, Yoksa sana lanet eder, sen de suçlu çıkarsın.

¹¹Öyleleri var ki, babalarına lanet eder, Annelerine değer vermezler.

¹²Öyleleri var ki, kendilerini tertemiz sanırlar, Oysa kötülüklerinden arınmış değiller.

¹³Öyleleri var ki, kendilerinden üstün kimse yok sanır, Herkese tepeden bakarlar.

¹⁴Öyleleri var ki, dişleri kılıç, çeneleri bıçaktır, Mazlumlarla yoksulları yutup yeryüzünden yok ederler.

¹⁵Sülüğün iki kızı vardır, adları ‘Ver, ver’dir. Hiç doymayan üç şey, ‘Yeter’ demeyen dört şey vardır:

¹⁶Ölüler diyarı, kısır rahim, Suya doymayan toprak ve ‘Yeter’ demeyen ateş.

¹⁷Babasıyla alay edenin, annesinin sözünü hor görenin Gözünü vadideki kargalar oyacak; O akbabalara yem olacak.

¹⁸Aklımın ermediği üç şey, Anlamadığım dört şey var:

¹⁹Kartalın gökyüzünde, Yılanın kayada, Geminin denizde izlediği yol Ve erkeğin genç kızla tuttuğu yol.

²⁰Zina eden kadının yolu da şöyledir: Yer, ağzını siler, Sonra da, ‘Suç işlemedim’ der.

²¹Yeryüzü üç şeyin altında sarsılır; Katlanamadığı dört şey vardır:

²²Kölenin kral olması, Budalanın doyması,

²³Nefret edilen kadının evlenmesi Ve hizmetçinin hanımının yerine geçmesi.

²⁴“Dünyada dört küçük yaratık var ki, Çok bilgece davranırlar:

²⁵Karıncalar güçlü olmayan bir topluluktur, Ama yiyeceklerini yazdan biriktirirler.

²⁶Kaya tavşanları da güçsüz bir topluluktur, Ama yuvalarını kaya kovuklarında yaparlar.

²⁷Çekirgelerin kralı yoktur, Ama bölük bölük ilerlerler.