1Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 29
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 29:1-17