Romeinen 10:1-16

¹Broeders, de wens van mijn hart en mijn bede tot God zijn op hun redding gericht!

²En ik moet van hen getuigen, dat ze ijver hebben voor God, maar niet aan het juiste inzicht gepaard.

³Want daar ze de gerechtigheid Gods niet hebben begrepen, en een eigen gerechtigheid tot stand wilden brengen, hebben ze zich niet onderworpen aan de gerechtigheid Gods.

⁴Immers Christus is het eind van de Wet, om te rechtvaardigen al wie gelooft.

⁵Zeker, Moses schrijft, dat de mens, die de gerechtigheid der Wet onderhoudt, daarin zal leven.

⁶Maar de gerechtigheid uit het geloof spreekt aldus: “Zeg niet in uw hart: wie zal opstijgen ten hemel, om Christus namelijk af te doen komen;

⁷of wie zal naar de afgrond dalen, om Christus te doen opstijgen uit de doden.”

⁸Neen, wat zegt ze? “Dicht bij u is het woord, in uw mond en in uw hart;” en dit is het woord des geloofs, dat wij preken.

⁹Welnu, wanneer ge belijdt met uw mond, dat Jesus de Heer is, en gelooft met uw hart, dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, dan zult ge worden gered;

¹⁰want men gelooft met het hart ter rechtvaardiging, en men belijdt met de mond ter redding.

¹¹De Schrift immers zegt: “Al wie in Hem gelooft, zal niet beschaamd komen te staan.”

¹²Neen, er bestaat geen onderscheid tussen Jood en Griek; Hij toch is dezelfde Heer voor allen; rijk voor allen, die Hem aanroepen;

¹³“Al wie immers de naam des Heren zal aanroepen, zal worden gered.”

¹⁴Hoe zullen ze Hem dan aanroepen, in wien ze niet hebben geloofd? En hoe zullen ze in Hem geloven, van wien ze niet hebben gehoord?

¹⁵En hoe zal men preken, als men niet gezonden is? Zoals er geschreven staat: “Hoe lieflijk zijn de voeten van hen, die de blijde boodschap brengen!”

¹⁶Maar niet allen hebben gehoor gegeven aan de Blijde Boodschap. Want Isaias zegt: “Heer, wie heeft onze prediking geloofd?”