1Mürin üa küna lon läng eu watten asisil mi monomon o amwarar. A wor füman chon läng mi wor rer fisu amüchülan feiengau, pun än Kot lingeringer epwe müchüla ren ekei feiengau.
2Mürin üa küna och mi usun chök eu matauen kilas mi nofitfengen me ekkei. Üa pwal küna chokewe mi akufu ewe manmwacho me uluulun we, ra pwal akufu ewe eman itan a iteit lon nampa. Ra ütä ünükün ewe matauen kilas o ra amwöchü ekewe kitar Kot a ngeniir.
3Iwe, ra köl ewe köl än Moses ewe chon angang ngeni Kot, pwal ewe köl än ewe Lam: “Äm Kot, Samol mi Unusen Manaman, a tekia o amwarar om angang kana! En kingen ekewe mwü, a pwüng o let om kewe föför!
4Iö esap niuokusituk o alinga itom, en äm Samol? Pun en chök ka pin. Chon ekewe mwü meinisin repwe feito o fel ngonuk, pun om kewe föför mi pwüng ra pwäpwäla ngeni aramas meinisin.”
5Mürin ei üa küna ewe imwenfel lon läng a sukula, ia ewe imw mangaku mi pin a nom ie.
6Iwe, ekewe füman chon läng mi wor rer ekewe fisu feiengau ra towu seni lon ewe imwenfel, ra üföüf üf mi pwechepwech o molupolup, ra pwal riri ngeni fän mwäriir efoch riri seni kolt.
7Mürin eman me lein ekewe föman mönümanau a ngeni ekewe füman chon läng fisu sepi seni kolt mi ur ren än Kot lingeringer, i ewe Kot mi manau tori feilfeilachök.
8Iwe, ewe imwenfel a ur ren ötüöt mi feito seni än Kot ling me manaman, nge esap wor eman a tongeni tolong lon ewe imwenfel tori repwe wesila ekewe fisu feiengau seni ekewe füman chon läng.
