1Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.
3Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum.
4Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit: et custodia in nocte
5quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
6Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.
7Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
8Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
9Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;
10dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.
11Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam
12dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.
13Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.
14Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
15Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.
PSALMORUM 89
PSALMORUM 89:1-15