PSALMORUM 7:1-17

¹Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini.

²Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me:

³nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

⁴Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,

⁵si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.

⁶Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.

⁷Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum: et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto quod mandasti,

⁸et synagoga populorum circumdabit te: et propter hanc in altum regredere:

⁹Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.

¹⁰Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.

¹¹Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.

¹²Deus judex justus, fortis, et patiens; numquid irascitur per singulos dies?

¹³Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit; arcum suum tetendit, et paravit illum.

¹⁴Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.

¹⁵Ecce parturiit injustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.

¹⁶Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.

¹⁷Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.