PSALMORUM 73:4-23

⁴Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ; posuerunt signa sua, signa:

⁵et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus

⁶exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam.

⁷Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.

⁸Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.

⁹Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.

¹⁰Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem?

¹¹Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem?

¹²Deus autem rex noster ante sæcula: operatus est salutem in medio terræ.

¹³Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis.

¹⁴Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis Æthiopum.

¹⁵Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan.

¹⁶Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem.

¹⁷Tu fecisti omnes terminos terræ; æstatem et ver tu plasmasti ea.

¹⁸Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.

¹⁹Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.

²⁰Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.

²¹Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.

²²Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.

²³Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.