PSALMORUM 68:1-16

¹In finem, pro iis qui commutabuntur. David.

²Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.

³Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.

⁴Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

⁵Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quæ non rapui, tunc exsolvebam.

⁶Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.

⁷Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.

⁸Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.

⁹Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.

¹⁰Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

¹¹Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.

¹²Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.

¹³Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.

¹⁴Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ.

¹⁵Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

¹⁶Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.