1In finem, pro Idithun. Psalmus David.
2Nonne Deo subjecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum.
3Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius.
4Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ.
5Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.