6Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.
7Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustra conturbatur: thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.
8Et nunc quæ est exspectatio mea: nonne Dominus? et substantia mea apud te est.
9Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me.