Psalmen 7:1-11

¹Een klaaglied van David, dat hij Jahweh toezong naar aanleiding van Koesj, den Benjamiet. Jahweh, mijn God, tot U neem ik mijn toevlucht; Help mij, en verlos mij van al mijn vervolgers,

²Opdat ze mij niet als leeuwen verscheuren, En wegslepen, reddeloos verloren.

³Jahweh, mijn God, als ik dat zelf heb gedaan, Als er onrecht kleeft aan mijn handen,

⁴Als ik kwaad heb vergolden hem, die het mij aandeed, Heb uitgeplunderd, die mij zonder reden bestreed:

⁵Laat dan de vijand mij achtervolgen, Totdat hij me grijpt; Mijn leven op de grond vertrappen, Mijn eer vergooien in het slijk.

⁶Maar nu, o Jahweh, sta op in uw toorn, Verhef U tegen mijn grimmigen vijand; Waak op tot het oordeel, dat Gij zelf hebt gewild,

⁷Laat de scharen der volken U omringen! Span de vierschaar over haar in den hoge,

⁸Als rechter der volken, o Jahweh; Doe mij recht, Jahweh, naar mijn gerechtigheid En naar de onschuld mijns harten.

⁹Maak een einde aan de boosheid der zondaars, Maar laat de rechtvaardige blijven bestaan! Gij zijt het, die harten en nieren doorgrondt, Rechtvaardige God!

¹⁰Het is God, die mijn schild draagt, Die redt de oprechten van hart;

¹¹Maar ook een rechtvaardig rechter is God, Een God, wiens gramschap voortdurend blijft dreigen.