Psalmen 78:30-42

³⁰Maar nog was hun lust niet voldaan, en de spijs in hun mond,

³¹Of Gods gramschap barstte tegen hen los; Hij richtte een slachting aan onder hun sterksten, En velde de bloem van Israël neer.

³²Ondanks dit alles, bleven ze in hun zonden volharden, En niet aan zijn wonderen geloven.

³³Toen liet Hij doelloos hun dagen verlopen, En in ontgoocheling hun jaren.

³⁴Ze zochten Hem enkel, wanneer Hij ze sloeg; Dan bekeerden ze zich, en vroegen naar God.

³⁵Maar zelfs als ze gedachten, dat God hun Rots was, De allerhoogste God hun Verlosser,

³⁶Ook dan nog vleiden ze Hem met hun mond, En belogen Hem met hun tong.

³⁷Neen, hun hart was Hem toch niet verknocht, Ze bleven zijn verbond niet getrouw.

³⁸Maar Hij bleef barmhartig, Vergaf hun de schuld en vernielde ze niet. Hoe dikwijls bedwong Hij zijn toorn, En liet zijn volle gramschap niet woeden:

³⁹Hij dacht er aan, dat ze maar vlees zijn, Een zucht,; die vervliegt, en niet keert.

⁴⁰Hoe dikwijls nog hebben ze in de woestijn Hem verbitterd, En Hem in de steppe gekrenkt;

⁴¹Hebben ze God beproefd, Israëls Heilige gegriefd?

⁴²Neen, ze dachten niet terug aan de macht van zijn hand, Aan de dag, waarop Hij ze van den vijand verloste.