Psalmen 78:24-37

²⁴Hij regende manna als spijs op hen neer, En schonk hun het hemelse koren:

²⁵De mensen aten het brood der engelen, Hij zond hun voedsel tot verzadiging toe.

²⁶Hij liet ook aan de hemel de oostenwind waaien, En zweepte de zuidenwind op door zijn kracht:

²⁷Hij regende vlees als stof op hen neer, Gevleugelde vogels als het zand van de zee;

²⁸Hij liet ze midden in hun legerplaats vallen, En rond hun tenten.

²⁹Zij aten, en werden ten volle verzadigd: Hij had hun geschonken, wat ze begeerden;

³⁰Maar nog was hun lust niet voldaan, en de spijs in hun mond,

³¹Of Gods gramschap barstte tegen hen los; Hij richtte een slachting aan onder hun sterksten, En velde de bloem van Israël neer.

³²Ondanks dit alles, bleven ze in hun zonden volharden, En niet aan zijn wonderen geloven.

³³Toen liet Hij doelloos hun dagen verlopen, En in ontgoocheling hun jaren.

³⁴Ze zochten Hem enkel, wanneer Hij ze sloeg; Dan bekeerden ze zich, en vroegen naar God.

³⁵Maar zelfs als ze gedachten, dat God hun Rots was, De allerhoogste God hun Verlosser,

³⁶Ook dan nog vleiden ze Hem met hun mond, En belogen Hem met hun tong.

³⁷Neen, hun hart was Hem toch niet verknocht, Ze bleven zijn verbond niet getrouw.