Psalmen 71:1-13

¹Tot U neem ik mijn toevlucht, o Jahweh; Laat mij toch nooit beschaamd komen staan.

²Bevrijd en verlos mij door uw genade, Hoor mij aan, en kom mij te hulp.

³Wees mij een veilige, altijd toegankelijke rots; Gewaardig U, mij te helpen, want Gij zijt mijn toevlucht en schuts!

⁴Mijn God, red mij uit de hand van den boze, Uit de vuist van tyran en verdrukker.

⁵Want Gij, o Heer, zijt mijn hoop, Van kindsbeen af mijn vertrouwen, o Jahweh;

⁶Ik steunde op U van de moederschoot af, Reeds vóór mijn geboorte waart Gij mijn beschermer. In U heb ik altijd gejubeld,

⁷Zodat ik velen een voorbeeld kon zijn. Gij zijt mijn machtige toevlucht geweest,

⁸Mijn mond bleef vervuld van uw lof; Zo heb ik uw glorie bezongen, Uw heerlijkheid iedere dag!

⁹Verstoot mij niet, nu ik oud ben; Verlaat mij niet, nu de kracht mij ontzinkt.

¹⁰Want mijn vijanden houden al beraad over mij, En die mijn leven belagen, smeden samen hun plannen.

¹¹Ze zeggen: “God heeft hem verlaten; vervolgt en grijpt hem; Want er is niemand, die hem kan redden!”

¹²O God, blijf niet ver van mij af; Mijn God, kom mij spoedig te hulp!

¹³Laat schaamte en schande hen treffen, Die mijn leven belagen; Hoon en smaad hen bedekken, Die mijn ongeluk zoeken.