Psalmen 69:8-17

⁸Ik ben een vreemdeling voor mijn broeders geworden, Een onbekende voor de zonen mijner moeder:

⁹Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, Op mij valt de smaad van hen, die U smaden.

¹⁰Als ik ween, en mij door vasten kastijd, Wordt het mij tot schande gerekend;

¹¹Trek ik het boetekleed aan, Men gaat er mee spotten;

¹²Die in de poort zitten, praten over mij, En de slempers maken er liedjes op.

¹³Maar tot U richt ik mijn bede, o Jahweh, In de tijd der genade, o God. Verhoor mij om uw grote ontferming, En om de trouw van uw hulp;

¹⁴Red mij uit de modderpoel en laat mij er niet in verzinken; Verlos mij, en trek mij uit de diepe wateren omhoog!

¹⁵Laat de watervloed mij niet overstelpen, de kolken verzwelgen, De afgrond zijn mond niet boven mij sluiten.

¹⁶Red mij, Jahweh, naar de goedertierenheid uwer genade, En zie op mij neer naar uw grote ontferming;

¹⁷Verberg uw aanschijn niet voor uw dienaar, Verhoor mij spoedig, want het is mij bang om het hart!