8In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!
9Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;
10Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!
11Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;
12Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!
13Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;
14Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.
15Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,
16Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.
17En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.
18Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;
19Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.
20Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:
21Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?
22Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!
23Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!
Psalmen 44
Psalmen 44:8-23