Psalmen 39:3-11

³Maar nu kookt mijn hart in mijn boezem over, En als ik er aan denk, laait het vuur in mij op. Nu snik ik het uit:

⁴Jahweh, laat mij mijn einde maar zien; Ik wil weten, hoeveel tijd mij nog rest, En wanneer het met mij is gedaan!

⁵Zie, Gij hebt mijn dagen een paar handbreedten lengte gegeven, En de duur van mijn leven is voor U als niets;

⁶Iedere mens is enkel een zucht, En als een schaduwbeeld wandelt hij rond; Voor niets maakt hij zich druk en verzamelt zich schatten, Zonder te weten, wie ze zal krijgen.

⁷Wat zou ik dan nog verwachten, o Heer! Alleen op U kan ik nog hopen!

⁸Verlos mij van al mijn zonden, En maak mij niet tot spot voor den dwaas.

⁹Ik zwijg, en doe mijn mond niet open: Want Gij zelf deedt het mij aan.

¹⁰Ach, neem uw plaag van mij weg, Want ik bezwijk onder de druk van uw hand. Alleen om de zonde te straffen,

¹¹Slaat Gij den mens, Verteert Gij als de motten zijn glorie, En is iedere mens maar een zucht.