Psalmen 38:8-17

⁸Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.

⁹Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;

¹⁰Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.

¹¹Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;

¹²Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.

¹³Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,

¹⁴Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.

¹⁵Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;

¹⁶Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.

¹⁷Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;