Psalmen 38:1-14

¹Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:

²Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.

³Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;

⁴Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.

⁵Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;

⁶Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.

⁷Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;

⁸Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.

⁹Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;

¹⁰Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.

¹¹Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;

¹²Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.

¹³Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,

¹⁴Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.