Psalmen 18:13-31

¹³En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;

¹⁴Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.

¹⁵Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.

¹⁶Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;

¹⁷Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.

¹⁸Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;

¹⁹Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.

²⁰Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:

²¹Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;

²²Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;

²³Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;

²⁴Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.

²⁵Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;

²⁶Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.

²⁷Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;

²⁸Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;

²⁹Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.

³⁰God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.

³¹Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!