Psalmen 144:1-6

¹Van David. Geprezen zij Jahweh, Mijn Rots; Die mijn handen leert strijden, En mijn vingers leert kampen.

²Mijn sterkte en burcht, Mijn schuilplaats en toevlucht, Mijn schild, waarop ik vertrouw: Die de volkeren aan mij onderwerpt.

³Jahweh, wat is de mens, dat Gij acht op hem slaat; Een mensenkind, dat Gij om hem U bekommert?

⁴De mens lijkt enkel een zucht, Zijn dagen een vluchtige schaduw.

⁵Jahweh, buig uw hemel omlaag, en daal neer, Raak de bergen aan, en ze roken;

⁶Slinger uw bliksems, en strooi ze in het rond, Schiet uw pijlen, en jaag ze uiteen.