Psalmen 139:8-16

⁸Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er!

⁹Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:

¹⁰Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.

¹¹Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:

¹²Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!

¹³Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:

¹⁴Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.

¹⁵Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.

¹⁶Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.