5Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.
6Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.
7Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?
8Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er!
9Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:
10Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.
11Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:
12Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!
13Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:
Psalmen 139
Psalmen 139:5-13