Psalmen 139:14-22

¹⁴Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.

¹⁵Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.

¹⁶Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.

¹⁷Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;

¹⁸Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!

¹⁹Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:

²⁰Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.

²¹Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?

²²Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!