Psalmaro 90:3-13

³Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

⁴Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

⁵Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

⁶Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

⁷Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

⁸Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

⁹Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

¹⁰La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

¹¹Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

¹²Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

¹³Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.